Het was vanochtend toen we wakker werden weer erg blauw buiten. Daarom zijn we snel naar beneden gegaan om wat te ontbijten. Vrijwel direct na het ontbijt zijn we naar de pasar Beringharjo gegaan. Dit is in de grote drukke Malioboro straat. De markt zelf was leuk om mee te maken. Maar omdat de kraampjes zo dicht op elkaar staan was het niet mogelijk om rustig naar leuke spulletjes te kijken. Buiten dat stond de straat buiten ook vol met kraampjes. Op straat zijn we dus nog verder gaan lopen, heel veel Batik, eten en souvenirs. 

Langs de weg staan ook veel fietsen met een karretje voorop. Het leek ons leuk dit te gaan doen. Eigenlijk wilden we liever met een scooter met een karretje aangezien we het zielig vonden dat zo’n man moet fietsen met ons voorop en in volle zon 30 graden. Uiteindelijk besloten we toch met de fiets te gaan omdat als iedereen zo denkt die fietsers ook niets verdienen. We kochten een flesje ijskoud water voor de meneer zodat die lekker wat te drinken had. 

Tijdens de rit zijn we kris kras door de stad gereden. De chauffeur stopte bij een aantal leuke spots zodat hij even kon pauzeren en zodat wij iets konden zien. Zo zijn we langs een batik winkel gereden, een wajang poppenwinkel en nog wat leuke dingetjes. 

Verder zijn we op aanraden van een local naar de ‘coffee shit’ gebracht. Hiermee bedoelde hij de koffie die wordt opgegeten door een kat en dan wordt uitgepoept. Natuurlijk wilden we dit proeven en hebben we een bakje koffie besteld. We kregen veel uitleg over koffie en wat er mee gebeurt. Naast de koffie kregen we een speciale royal sultan tea die goed is voor onze bloedsomloop. Daarbij kregen we ook nog typische Jogjakarta zoetigheden. 

De koffie was na de eerste slok wel even wennen en bijzonder. Buiten dat was de koffie wel héél erg lekker. De eigenaar van de winkel kwam bij ons zitten en hij vertelde ons veel over Indonesië. 

Na anderhalf uur fietstaxi werden we weer afgezet in de Malioboro straat. Vanaf daar zijn we weer naar het hotel gegaan. 

In het hotel gingen we bij het zwembad zitten met Ice Tea en wat frietjes. Klaar om de zonsondergang te bekijken zoals die elke avond zo mooi te zien is. Behalve deze avond want er was helaas niets te zien. 

We besloten om onze gids ‘Lonely Planet’ open te doen en een leuk eettentje op te zoeken. We kwamen uit op Mediterranea, een goed restaurant met een Franse eigenaar.

Zo gezegd, zo gedaan en we zaten in de Grab naar het restaurant. Hier aangekomen rond een uur of 9 zat het nog vol en moesten we eventjes wachten. De menukaart kregen we alvast en we keken onze ogen uit. Dit zouden lastige keuzes worden.

Na een kwartiertje wachten konden we plaatsnemen. 

Het eten was fenomenaal lekker en erg gezellig.

Nu zijn we weer in het hotel. Doei. 

Ps: als je reageert laat dan je naam achter dan weten we wie het is ?